***Budi bicara pembaca sangat di
perlukan kerana di dalam post ini terdapat unsur2 ngeri sikit hehe.
Sampai saje ke tepi jalan baru saya nampak orang ramai
datang tolong, saya tahu saya baru terlepas dari first stage danger. Time ni la baru
teringat macam2, mak, abah, kawan2, yang paling kuat dalam ingatan time tu
adalah asemen yang saya bawa balik untuk disettlekan kat rumah, asemen tu penting sebab
workgroup punye asemen. Ape lagi teraba-raba la dalam beg ada lagi tak file dalam
tu. Alhamdulillah ada lagi. Pastu baru teringat nak call mak abah yang saya kemalangan.
Saya ada tanya brader yang bantu saya, camne keadaan muka saya, apa yang dia cakap agak funny ‘camne bleh jadi camni bang’ nada beliau agak terketar2 huhu, pastu terus saya
mintak tolong beliau call parent saya, tapi die macam tak berapa faham, la rupe2nye
mulut dgn hidung keluar darah banyak. Patutla brader tu macam lost je, ye la sebab saya
cakap pelat. Banyak darah kat mulut dengan hidung. Alhamdulillah, yang peliknya,
dari saat first impact sampai dapat tau mulut dengan hidung penuh darah takde rase
sakit langsung pun. Cume rase fenin2 lalat je la sebab berguling2 tu. Bak kate
orang2 yang pandai bab2 badan, time macam ni katanye otak merembeskan adrenelin dan natural
endorphin, serious memang tak sakit.
Dah puas explain no phone mak dgn abah, tiba2 ada brader lain datang cakap jom naik van saya ke hospital. Saya masih ingat lagi, dia cakap dah tak sempat ni tak payah tunggu ambulan, pergh ngeri dengar. Masuk je dalam
van tu, kat blakang ada sorang lagi mangsa, orang yang saya langgar tu huhu, sy dengar brader yang tolong die cakap, budak ni macam dh tak sedar. Ah sudah, sy dah langgar
org sampai mati ke? Huhu
Dalam van, driver van tu cakap kat saya, sikit lagi dah
nak sampai ni. Beliau menghantar kami ke hospital tanjung karang. Segala zikir
beliau baca, cuba bercakap dengan saya, ye la die pun cuak tengok darah banyak keluar
dari hidung dengan mulut saya. Dia pun takut kalau2 saya meninggal dalam van dia tak
sempat sampai hospital. Hemm takpe saya faham perasaan abang tu. Dah nak sampai
ke hospital tu, kami berselisih dgn ambulan. Hihi memang lambat ambulan ni keluar.
Dalam pada tu sempat lagi saya fikir, alamak internal
injury ke aku ni, ah sudah, berserah sudah. Akhirnya sampai juga ke hospital
tanjung karang. Terus je masuk dalam icu. Sesampai je dalam icu, staff nurse kt
situ suruh baring tapi tak boleh nak baring sebab bile baring je, darah tertelan. Duduk
je la dengan kaki melunjur, besen jadi tempat tadah darah yang keluar.
Sambil2 tu staff2 nurse tu tanye la detail2, sesape yg
boleh dihubungi, saya pun bagi la phone tunjuk no mak abah. Baju dorg suruh
bukak, sebab nak tengok mane tau ada apa2 injury kat badan. Yg ad cume calar sikit.
Pastu diorang bagi injection anti kancing gigi, mane2 yang calar tu mereka cuci,
pastu sapu dgn ubat kuning, perghh h yg tu tak boleh tahan, elok2 takde rase pape
terus je terasa bile dorg apply ubat kuning tu huhuhu. Pastu die cucuk untuk iv
drip, yg ni pun sakit, mane taknye cucuk mencari urat. Huhu.
Dalam hati tu rase nak tengok muka, tapi tak berani nak mintak
dorang bagi cermin. Pak cik yang duduk kt tanjung karang sampai dulu kt icu, sebab
mak abah informv die dulu untuk tengok saya kt icu. Pastu selang dalam 30 minit baru
mak abah sampai. Time tu memang tak tipu la saya menangis sebenrnya tp,
disebabkan muka yg bengkak tu air mata tak kuar. Hemm.
Abah rasenye yang tak boleh tengok lama2, sebb die tak boleh
tahan sedih sangat. Jadi yang tunggu saya kt icu mak, sesekali abah ada masuk
juga. Sebak rase kat hati ni huhu.
Sebelum saya kene transfer ke hospital sungai buloh,
saya di bawa untuk xray, muka dengan bahagian dada. Resultnya, doctor cakap muka saya
fractured into several pieces. Pastu die cakap lagi, soft palate saya pun pecah
jugak, senang kata tengkorak muka patah, mostly rahang atas, pipi, hidung, eye
socket dan juga langit2 terbelah, tu yang darah banyak kuar dari mulut dgn
hidung tu.
Nak bagi stop darah yang keluar, doctor just sumbat je
hidung dengan kapas sedalam-dalamnye, nasib baik tak rase pape sebab tengah kebas.
Org yang saya langgar tu kat sebelah katil saye je, yang saya sedih tak tahan tu
dia meraung kat sebelah, saya pun tanye la mak, kenapa, mak cakap peha dia patah,
hemm memg patut la sakit teramat, huhu
Dalam pukul 12 tengah malam tu ambulan datang bawa orang yang saya langgar ke hospital sungai buloh. Saya dihantar lambat sikit sebab ambulan
takde. Dalam 30 minit pastu baru la ada ambulan. Sebelum pergi, saya minta nak buang air, tapi sebenarnya intention saya adalah nak tengok kondisi muka, herrk
ngeri, muka biru bengkak. Hemm patutla brader tu terkejut.
Mak ikut saya pergi ke hospital sungai buloh naik ambulan,
abah dengan adik balik rumah. Dekat dalam ambulan baru saya perasan ambulan yang saya
naik tu ambulan buruk. Hehe takpe la yang penting sampai, kat dalam tu saya
ada dengar nurse lelaki tu cakap, ‘nape bawak van ni, van ni kan bleh g 80kmj je’
hahaha pandai dorg buat lawak, dengan kondisi van ambulan tu yg melambung2,
akhirnya saya muntah jugak huhu.
Akhirnya dalam pukul 1.30 pagi sampai juga ke
hospital sungai buloh dengan selamat.
Sesampainye
di hospital sungai buloh, nurse lelaki
tu bawa saya terus ke bilik ct scan, sejuk semacam je bile dah keluar dr ambulan.
Maybe sebab darah dah banyak keluar kot. Lepas je scan, mereka bawa saya ke wad
icu. Dorang cakap mak tak boleh ikut sekali, sebab dorang takut mak nanti jd
emotional sebab dorang nak start buat treatment, takut2 la saya mengerang ke apa,
herrk ngeri dengar statement nurse tu.
Akhirnya
dapat juga relax lepas kene usung sane sini, duduk separa baring atas katil
sambil menunggu proses berikutnya. Tak lama lepas tu seorang doctor datang. Kalau
tak silap nama doctor tu doctor GK. Macam2 gak la die tanye, seb bek saya boleh
replay sikit2, ye la sebab tak rase sakit bleh la reply sikit. Udah kalau sakit
mane maunya saya nak reply. Bila die tau saya student uia die ajaknye speaking
dengan saya, alelelele. Rojak la saya reply, state of mind tak menentu kan time tu,
apa pun tak boleh.
Lepas
die buat inspection kat badan saya termasuk kecederaan saya, mula2 die terangkan
prosedur yang akan die buat berikutnya. Yang ni memang saya takut, serious
takut. Die kate nk buat operation terus tak boleh sebab muka masih bengkak. Buat
mase tu apa yang die boleh buat ialah jahit balik langit2 yang terbelah tu dengan
ikat balik gigi yang jarang tu.
Perghh
meremang roma dengar tu. Saya tanye die balik, bius tak? Die cakap tak yah bius
pun boleh. Nasib baik die pandai buat lawak sikit. Die cakap kalau tak jahit
balik langit2 tu darah memg akan terus keluar. Yang tang hidung kuar darah tu
memg die tak leh buat, kene tunggu darah berhenti sendiri, sebab yang injured
tu saraf hidung.
Pastu
tu, start la dorang buat preparation untuk jahit balik langit2 tu. Bismillah
saya bace, doctor pun start titis sikit ubat bius tu kt langit2, tetiba mengalir
ke tekak plak, kerrr pahit ya amat. Nak termuntah dibuatnye. Doctor cakap tahan sikit ye dik, hemm baik doctor memang saya
tengah tahan ni hihi. Pastu maka bermula acara membius langit2 saya.
Ahah saat terbenamnye jarum bius yang pertama tu ke langit2
saya baru terase sakit, huhu, tak tipu bius memang sakit. Tapi lepas tu yang
kedua dan seterusnya dah takde rase la. Entah berapa kali kene bius tak tahu
la. Sebab dh kebas dek yang pertama tu. Hemm tabah gak aku ni haha.
Tengah dia menjahit tu dia tengok belahan langit2 saya ni
panjang jugak la, dah nak sampai tekak. Alololo nape la doctor ni g tau kat saya
yang tengah cuak ni. Perghh memang letih menganga mulut seluas-luasnya. Banyak kali
gak la rehat. Tak tahan buka mulut lame2. Doctor tu pun penat jugak nak focus
dalam mulut saya yang kecil ni.
Siap je jahit, doctor cakap nk ikat gigi kacip depan
yang jarang tu. Gigi tu jadi jarang sebab impact jatuh dan juga langit2 yang
terbelah tu. Saya tanye lagi kene bius lagi ke. Die reply, kalau boleh tahan
takpe. Oh orite, kasi bius doctor haha. Skali lagi jarum pertama bius membenam
gusi atas saya. Errrkkk saya menahan dalam erangan haha. Sakitttt... tapi nasib
baik yang kedua dan seterusnya berkurang.
Cara nak ikat gigi ni pun ngeri juga. Gune aluminium wire
dengan special bracers. Wire tu masuk celah antara gigi sebab nak ikat bracers
tu. Nak bagi rapat doctor suruh nurse lelaki yang assist tu tekan pipi saya kedalam guna
tapak tangan. Risau je tambah patah rahang saya tu. Huhu. Akhirnya siap
ikat gigi saya atas bawah. Maka berakhirlah treatment saya pagi tu. Kalau tak
silap doctor tu start buat treatment pukul 2.30 pagi siap dalam pukul 4.30 pagi.
memang tabah kerja sebagai doctor dan nurse ni. I salute u olls.
Tapinye lepas treatment tu saya tak boleh naik wad biasa
lagi, sebab baru lepas treatment kan. Doctor nak pantau sat. Maka baringla saya
kat icu. Tekak rase kering je lepas treatment.
Mintak air dari nurse, tapi nurse tak bagi sebab still freshly after
treatment takut affect jahitan. Doctor cakap kene biar dulu kejap je. Tunggu la
jugak. Akhirnya dalam pukul 6.30 pagi barula doctor tadi bag i permission naik wad
bese. Time ni baru la jumpe mak balik huhu.
On the way naik wad tu try la pujuk doctor tu baga air hehe, tapi doctor tu senyum je. Hemm orite faham dah. Dah nak sampai wad tu nurse wad
tingkat 7 plak yang sambut, ahh hilang sat dahaga hihi. Lawa haha. Dah kat
dalam wad tu beberape ketika akhirnya doctor bagi minum. Alhamdulillah lega
tekak.
Sebenarnye saya kesian tengok mak, sebab kene tunggu saya. Huhu,
saya suruh mak tidur tapi mak cakap takpe. Huhu. Saya memang dari start masuk icu
tanjung karang tu memang tak boleh tidur, maybe sebab badan still terkejut. Blindly
stares la kt dinding. Nurse datang tukar iv bag, inject ubat dan lain2 la. Sembang2
sikit dengan mak. Huhu terima kasih emak sebab teman saya.
Dalam pukul 9.30 tetiba saya ada pelawat pulak, first one
datang, kawan saya Mamut dengan tunangnye. Huhu terharu saye. Saya tanya acane
boleh tahu ni. Dia cakap macam mana tak tahu nye, malam tadi dah spread rumors
masa time majlis kt rumah kawan yang lain Memey. Hemm baru saya teringat, maybe
sebab malam tadi saya suruh adik saya call salah seorang group membe aseman
saya, suruh inform saya kene pulangkan balik asemen yang saya bawa balik, sebab saya tak
dapat buat. Huhu. Maybe adik saya call sorang pastu rumors spread to everyone.
 |
| pagi selepas saya dibenarkan masuk wad |
 |
muka memang bloated habis, saya sedar sebenarnye sekarang ni
tapi disebabkn mata bengkak tu yang tertutup je.
kalau boleh buka pun sekejap je. penat nak buka mata. |
 |
| keadaan gigi saya |
 |
hari kedua, dalam hidung tu sebenarnya doctor sumbat kapas
tapi darah still mengalir, asal bercakap sikit je darah
mengalir. mata kanan pun dah start boleh bukak lame sikit
mata kiri still tak boleh buka lagi. |
Mamut dan kawan2 yang lain serta adik2 saya pun banyak tolong saya sepanjang saya di dalam wad, uruskan special
exam untuk saya, inform kulliyyah, inform klinik uia, inform lecturer. Huhu terima
kasih my beloved family and friends, nothing can replace all your good deeds except my du’a
that Allah will reward your good deed with anything that would benefit you in
this world and hereafter. Lebih2 lagi semoga semua grad sebab time tu dorang dah
final sem.
 |
| sebahagian rakan2 saya dr PSSCUHIIUM |
 |
rakan2 AIKOL, ramai lagi yang datang tapi phone saya rosak tak boleh nak ambik gambar
ni pun ikhsan phone mak saya.
anyway terima kasih sebab sudi dtg melawat
terharu rupenye ada orang yang sayang saya hihi. |
Ramai kawan2 dan juga saudara mara yang datang melawat saya
di hospital, terima kasih kerana memberi dorongan dan sokongan moral. Love U
Olls.
Sepanjang saya kat wad, macam2 rawatan saya buat, ct scan, mri
scan, xray, mata, mulut. Doctor takut ada bleeding kat otak sebab type of injury,
facial and head injury. 3 hari yang pertama saya tak dibenarkan turun dari
katil, doctor takut ada injury kat leher. Neuro expert tak benarkan saya berjalan.
Sebab result still tak dapat lagi. Buang air pun kat katil la. Nasib bek yang
kecik je. Dalam bekas ye jangan nak macam2. Besar takde rase sebab cume minum air
soya je. Solid food macam bubur tak bleh masuk sebab tau la kan langit2
berjahit. Takde selera. 10kg gak turun, dr 75-65.
Seminggu lepas tu baru doctor benarkan saya balik, sebelum doctor
benarkan saya balik, doctor buat checkup balik mulut saya. Dia cakap hemm ni
nak kene ikat lagi ni gigi awak ni. Kali ni atas bawah, sebab kalau tak tak
dapat balik nanti gigitan awak. Bius lg...\o/ T.T kali ni memang saya tak boleh bukak
mulut langsung. Terkatup la mulut saya selama dua minggu doctor bagi tempoh
masa. Memang bosan duduk kat wad ni hehe, naseb baik saya boleh berjalan-jalan. Kaki
dengan tangan takde pape.
Doctor benarkan saya balik sebab bengkak muka saya still tak
surut lagi. Kalau dah surut baru set date utk operation nk cantumkan balik
tulang muka yang dah patah tu.
Sepanjang saya berada di wad almost of the time mak yang
teman saya, setiap petang abah akan datang
bawa persalinan untuk emak. I love u emak n abah. I can never said this with my mouth, i don't have that guts enough. Huhuhu. Tapi sampai bile T.T
tapi saya berazam saya takkan sebut those three word to any girl until i
said it fisrt to my parent.
Sambung balik, akhirnya sampai la date untuk operation. Sehari sebelum
date operation tu saya kene admitted dalam wad dulu. Puasa kat wad. Cuma kali
ni adik saya pulak yang jaga saye. Sehari sebelum operation doctor yang incharge
untuk anestasy datang interview saya. Tanye berat dengan tinggi. Sign agreement
untuk blood transfusion. Dah terasa dah debaran operation tu.
Operation saya kalau ikut jadual sebelah pagi, tapi disebabkan
ada emergency case jadi ditangguhkan sampai tengah hari. Dari pagi lagi lepas
subuh dah suruh saya pakai baju untuk operation. Pergh cuak kot tunggu. Akhirnya dalam
pukul 12 tengah hari, nurse datang bawak katil yang boleh tolak tu, sekali budak
practical la,,, ahaha hilang jap cuak operation tu, pandai doctor2 ni.
Maka saya pun naik la atas katil sambil pakai cap operation
yang warna hijau tu, huhu. Maka diorang pun usungla saya ke bilik operation. Sebelum
saya masuk ke operation room, saya ditempatkan di ruang menunggu jap. Perasaan
time tu memang tuhan je la yang tahu. Ada dalam setengah jam kot baru saya
dibawa masuk ke operation room. First time masuk ni. Perrgh memang ngeri tengok
peralatan yang ada dalam tu. Saya pun pindah ke katil operation.
Dan2 time tu la rase nak buang air kecik plak. Ah sudah dari tadi takde rase plak, ni sebab takut sangat kot haha. P la buang sat. Dalam bekas
lagi, adoyai malunye saya. Huhu. Pastu doctor pun mula start pasang alat kat
dada saya, tekup mulut dengan topeng gas sambil pakar bius inject bius through
iv drip, tang inject ubat bius tu yang sakit, macam kene sengat, mula mengerang
aaarrgh aaargh pastu saya dah tak ingat pape dah selepas tu sampai la doctor
kejutkan saya mase kat luar bilik operation. Saya ingat lagi, dalam mamai saya mintak
pen dengan kertas kat nurse, tak silap saya tulis ‘its pretty hurt though’ rasenye tu
sequel mimpi saya. Haha sebab time tido tu saya mimpi bersembang dengan membe saya
haha lawak2.
Masa time saya diusung naik balik ke wad, baru saya tahu, oh saya
dah lepas operation rupenye. Tapi saya masih mamai lagi, kesan dari anestatik yg
doctor bagi masih ada lagi. Sampai je wad kalau tak silap saya terus tido sampai
la esok pagi. Tapi sebelum saya tido tu saya perasan mak dengan abah ada datang
ke wad. Malam tu adik lelaki saya la yang temankan saya. Esok paginya baru saya
rase baru betul2 sedar. Hemm memang
power ubat tido yang doctor bagi tu. Tiga hari gak saya duduk kat wad kalau tak
silap.
 |
dah macam mayat kan ^^, yg ni lepas operation
petang kalau tak silap. |
Hari terakhir saya duduk wad doctor panggil balik saya die bagitau nak ikat balik gigi saya macam yang sebelum operation. Saya perasan lepas
je operation gigi saya dah betul2 rapat, ikatan yang kat gigi pun dah kemas. Cuma
tak diikat atas bawah la. Yang doctor nak buat sebelum saya balik tu nak ikat
balik atas bawah. Tapi nasib bek doctor cakap cume ikat dengan getah je. So mulut
saya boleh bukak sikit je la. Limited. Satu jari pun tak lepas. Sepanjang sebulan
lepas operation saya memang tak boleh senyum lebih sebab bile senyum je gigi saya akan bermandikan darah. Haha sebab jahitan kat dalam mulut still belum fully
recovered. Doctor operate tanam titanium ikut dalam mulut, tu yang dorang belah
mulut saya dari dalam tu.
Doctor bagi masa dalam bulan 6 kot baru saya boleh bukak getah tu. Tapi bracers
tu masih ada lagi kat gigi. Sampai la saya masuk ambik shortsem kat uia. Hemm bulan
tujuh baru bukak semua bracers gigi tu. Process nak bukak pun sakit juga,
berdarah2 gusi dibuatnye. Tapi bile dah bukak rase freedom!!!!
Alhamdulillah dalam bulan 10 doctor estimate tulang pipi saya
akan recover dari injury tu. Dia cakap saya dah boleh main bola balik hehe.
Pengalaman ni banyak mengajar saya erti kasih sayang,
hormat-menghormati, bersyukur dan budi pekerti yang lain. Saya juga perasan
semenjak selepas kemalangan ni, saya lebih sentimental dan mudah mengalirkan
air mata. Hemm banyak jugak la perubahan yang berlaku kepada diri saya.
Saya juga rasa sangat bersyukur sebab ada emak dan abah yang
sangat perihatin, penat lelah mereka menghantar saya ke sana kemari untuk
berubat, membeli segala macam ubat. Masa dan wang yang mereka korbankan untuk
kesihatan saya. Semua tu tak terbalas oleh saya. Saya berjanji dengan diri
saya bahawa nanti saya kena jaga mereka sebagai mana mereka jaga saya dan
semoga Allah dapat membalas segala jasa baik mereka dengan segala kebaikan dan
kedudukan. Juga tidak lupa kepada adik2 saya yang banyak membantu saya ketika saya sakit.
Juga kepada para sahabat saya yang telah banyak membantu
saya, memberi sokongan moral. Ikhlas ucapan jutaan Terima kasih saya ucapkan,
tak mampu saya untuk membalas budi kalian semua. Hanya doa yang mampu saya
sampaikan.
Syukur yang tidak terhingga kehadrat ilahi tuhan sekalian
alam, yang maha pemurah lagi maha penyayang, yang maha pemberi dan maha mengetahui
apa yang terbaik untuk setiap hambanya. Antara salah satu cara saya menzahirkan
rase syukur saya adalah dengan membantu rakan2 saya yang lain mahupun orang
lain yang memerlukan bantuan dengan seikhlas hati. Allahhu rabbi.
Pesanan untuk diri saya dan juga yang lain2, segala apa yang
kita nak buat, sentiasalah bersedia, tak kira apa jua, sebab apa yang hampir sekali
dengan kita, ialah mati. ^^,
Sekian terima kasih kerana membaca.
Thats it, my name is tawfiq and that is my story.
